Bizim evin arka tarafıydı çocukluğumuz.. Oyunlar o yolda oynanmazsa, sürekli ertelenirdi.. Arka taraf daha güvenliydi çünkü.
Yine arka tarafta bir gün abimin arkadaşları gelmişler, maç yapcaklar. Bende tüm cesaretimi toplayıp atladım abimin kucağına: "Bende oynasam?"
Abim çok adildi. Mutlaka bana da bir forma verirdi maç kadrosundan :) kendime güveniyordum, ne de olsa benden küçük bir kardeşim daha olmuştu yakınlarda. Artık bende ablaydım ve küçüksün deyip eve gönderemezdi abim. Tabi o zamanlar kızların maç yapmak için futboldan anlaması gerektiğini bilmiyordum. Ne olacak canım altı üstü şu topun peşinden koşcaz, hep beraber.. Sonra da kaleye girerse gol olcak. Bu kadar :)
Abime acıklı acıklı bakmış olmalıyım ki, hayır demedi. Ama evet de dememişti. Önce arkadaşlarına baktı, sonra bana.. Tamam, dedi. Ama kaleci olursan oynarsın. Heeeyyyy :) bende oynıcammmmmmm :p
Bu çok sevinçli bir haberdi benim için. Sadece maçta oynamak değil, abimlerle oynayacaktım düşünsene! Demek ki büyümüştüm bende, abimler kadar..
Hemen abimin gösterdiği kaleme koştum, bir görev aşkıyla.. İlk topu ben attım, oyunu başlattım. Sonra bekledim. Bekledim, bekledim.. Uff, ne sıkıcıydı bu maç yaa! Sanırım kızlar bu yüzden maç yerine evcilik oynamayı seçmişlerdi..
Halbuki abimler hiç sıkılmış gibi durmuyorlardı. Aksine çok heyecanlı bir maçtı onlar için..
Neyse maç bitti.. Ben daha topa ikinci kez dokunamadan hemde.. Çok mutluydu abim. Demek ki biz kazanmıştık :) Ama benim kaleme hiç top gelmemişti..
Meğer abimler o gün tek kale maç yapmışlar. Belli ki beni üzmemek için oyuna almıştı abim.. :)
Diğer kalede durmamı sağlayarak hem maç kadrosuna dahil etmişti, hemde maçta arıza çıkarmamı engellemişti. Kendince böyle bir çözüm bulmuştu işte, akıllım benim.
Şimdilerde yine bekliyorum. Bu defa abimi değil. Vatanıma milletime hizmet edeceğim o günü bekliyorum. Adımın "Öğretmen" olacağı o günü.. Atanmayı.
Acaba şimdi de devletim mi beni üzmemek için bekletmekte? Ya da bana ihtiyaç olmadığı için mi bu maçta kadrolu değil, ücretliyim.Ben beklerim. Buna da şükür.
